Własna droga Krystyny Giżowskiej jako solistki zaczęła się na festiwalu piosenki w Soczi w 1976 r. zdobyciem II nagrody. Rok 1977 przyniósł jej II nagrodę na Coupe d'Europe w Villach w Austrii. 1978 r. I nagroda za interpretacje piosenki do muzyki Chopina na festiwalu przebojów w Rostocku.
Rok 1979 III nagroda i nagroda publiczności piosenki w Dreźnie. Rok 1981 Grand Prix na festiwalu Krajów Nadbałtyckich w Karlscham w Szwecji.
Rok 1984 Grand Prix na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki Sopot'84. Te sukcesy, jak również intensywna działalność koncertowa w kraju i za granicą (w NRD, RFN, Francja, Czechosłowacja, USA, Kanada, Japonia, itd.) potwierdziły trafność wyboru "własnej drogi". K. Giżowska zaczęła nagrywać płyty, programy i piosenki we wszystkich stacjach radiowych i telewizyjnych.
Wydane płyty: "Jestem jak inne", "Nie było ciebie tyle lat", "Przeżyłam z tobą tyle lat", "Duety - Ci wspaniali i Ja", "Złote przeboje", "Antologia cz. I i II", "Kolędy i Pastorałki", płyta dla dzieci "Kosmiczna deskorolka".

Największe Przeboje: "Złote obrączki", "Nie było ciebie tyle lat", "Przeżyłam z tobą tyle lat", "W drodze do Fontainebleau", "Blue box", "Koncert na światło i cień", "Samotność czeka na peronie".
Zanim poszła własną drogą, estradową jako amatorka śpiewała w zespole Transportowiec w Koszalinie, brała udział w konkursach piosenki Polskiej, Żołnierskiej, Giełdach Piosenki zajmując I miejsca. Współpracowała z Big Bandem prowadzonym przez Ryszarda Poznakowskiego i Ryszarda Balickiego, związała się też przez jakiś czas z zespołem "Flotyllą" pracując tam pod kierunkiem znakomitych fachowców m.in. Danutą Baduszkową i Jackiem Korczakowskim, ucząc się wszystkiego, co wiąże, się ze sceną: dykcji, solfeżu, emisji głosu i ruchu scenicznego, które to umiejętności mogła wykorzystać na profesjonalnej scenie.